ΕΛΛΗΝΙΚΟ SUBBUTEO - ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΧΕΔΟΝ 40 ΧΡΟΝΩΝ

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970 – Η ΑΡΧΗ
Το Subbuteo ήρθε στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Οι πρώτοι «τυχεροί» κάτοχοι ήταν κυρίως παιδιά ναυτικών, οι οποίοι ταξίδευαν στα λιμάνια της Ευρώπης και έφερναν το παιχνίδι στην Ελλάδα σαν περιζήτητο Χριστουγεννιάτικο δώρο. Πολύ γρήγορα, η «Πανελλήνιος Αγορά» των Αφών Δρακάτου, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο κεντρικά καταστήματα παιχνιδιών της Αθήνας, αντιλήφθηκε τη δυναμική του νέου παιχνιδιού και εξασφάλισε την αντιπροσωπεία για την Ελλάδα. Τα πρώτα σετ του παιχνιδιού (Club Edition) έκαναν την εμφάνισή τους στις βιτρίνες των καταστημάτων παιχνιδιών.
Η επιλογή των εισαγωγέων αποδείχθηκε «θησαυρός». Ο αρχικός ενθουσιασμός των μικρών φίλων του νέου επιτραπέζιου ποδοσφαίρου και η επιθυμία τους να το αποκτήσουν εξελίχθηκε πολύ σύντομα σε «φρενίτιδα». Τα ράφια των καταστημάτων που πουλούσαν το παιχνίδι δεν προλάβαιναν να γεμίζουν με τις εκατοντάδες διαφορετικές ομάδες και τα πανέμορφα «αξεσουάρ» στα χαρακτηριστικά πράσινα κουτιά τους. Οι χιλιάδες μικροί φανατικοί φίλοι του Subbuteo δε χόρταιναν να χαζεύουν τις βιτρίνες και να ονειρεύονται το νέο τους απόκτημα: μία καινούργια ομάδα, ένα ζευγάρι τερμάτων, διαιτητές, ball boys, τηλεοπτικά συνεργεία, αστυνομικούς, φιλάθλους, κερκίδες, προβολείς και πόσα άλλα «έξτρα» που μεταμόρφωναν τα παιδικά δωμάτια σε «στάδια». Οι πιο τολμηροί μπορούσαν να ονειρεύονται ότι θα αποκτήσουν κάποτε ακόμη και τη «ναυαρχίδα» του στόλου, την περίφημη World Cup Edition.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980 – Η ΧΡΥΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ
Η δεκαετία του 1980 μπήκε με τους καλύτερους οιωνούς για το παιχνίδι. Η Ελλάδα στα τελικά του Κυπέλλου Εθνών, η έγχρωμη τηλεόραση που αναδείκνυε επιτέλους την ομορφιά των χρωμάτων του γηπέδου και ο ενθουσιασμός για το ποδόσφαιρο (και το Subbuteo) σε μεγάλα ύψη. Το πιο δημοφιλές ανάγνωσμα στα αγορίστικα περιοδικά ήταν το «Ποδοσφαιράκι του Μάικ», ενώ εφημερίδες και περιοδικά όπως η αξέχαστη «ΟΜΑΔΑ» αφιέρωναν ολόκληρες σελίδες κάθε εβδομάδα στο πασίγνωστο πια Subbuteo. Τα ονόματα των τότε Πρωταθλητών είχαν γίνει θρύλος στα στόματα των μικρών παικτών του Subbuteo: O Βέλγος Philippe Outmanns, ο δαιμόνιος Ιταλός Andrea Piccaluga, αλλά και δικοί μας, οι Νεοσμυρνιώτες Μισαρίδης, Φλαμουρίδης, Αναστασίου ήταν κάτι σαν Ημίθεοι στο μυαλό όλων των φανατικών οπαδών του παιχνιδιού.
Χιλιάδες παίκτες και εκατοντάδες «club» σε όλη τη χώρα συμμετείχαν στα προκριματικά των Πανελλήνιων Πρωταθλημάτων που διοργάνωνε κάθε χρόνο ο «Πανελλήνιος Όμιλος Subbuteo» (ΠΟS), η διοικητική και οργανωτική μονάδα του Subbuteo που ίδρυσαν οι Αφοί Δρακάτοι. Ο ΠΟS, με επικεφαλής τον ενθουσιώδη Νίκο Ζαλώνη, είχε από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του την εμπορική και οικονομική υποστήριξη της «Πανελληνίου Αγοράς».
Τα πρωταθλήματα άναβαν στις γειτονιές, τα τοπικά ντέρμπυ έσπαγαν καρδιές και οι πανηγυρισμοί για τα ωραία γκολ αντηχούσαν στις αυλές και τις πιλοτές. Οι αγώνες γίνονταν στα σπίτια-έδρες των αντιπάλων που πολύ συχνά θύμιζαν «καμίνια», γεμάτα με φιλάθλους-γειτονάκια των γηπεδούχων. Η συμμετοχή στην Τελική Φάση των Πρωταθλημάτων και στα Κύπελλα Ελλάδος που φιλοξενούνταν σε πολυτελή ξενοδοχεία και αποτελούσαν τις πλέον αναμενόμενες εκδηλώσεις, ήταν το άπιαστο όνειρο των μικρών πρωταθλητών της γειτονιάς. Τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα της δεκαετίας του 1980 έγραψαν ρεκόρ συμμετοχών και ανέδειξαν νέα ονόματα-θρύλους: Τσακίρης, Χορταριάς, Φωτόπουλος, Κάλλος, Ζαβός. Αναμφισβήτητα, οι μέρες του 1980 αποτέλεσαν τη Χρυσή Δεκαετία του Ελληνικό Subbuteo και μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη όσων είχαν την τύχη νε συμμετέχουν στις διοργανώσεις εκείνης της εποχής.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1990 – Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΠΙΤΥΧΙΩΝ
Η δεκαετία του 1990 ξεκίνησε με μία ιστορική και ανεπανάληπτη επιτυχία για το Ελληνικό Subbuteo, την ανάδειξη του κορυφαίου Έλληνα παίκτη όλων των εποχών Άγγελου Τσακίρη ως Πρωταθλητή Κόσμου. Η επιτυχία αυτή σηματοδότησε και την έναρξη της συχνής και τακτικής συμμετοχής και των μεγάλων διακρίσεων των Ελλήνων παικτών στα διεθνή τουρνουά. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας το παιχνίδι εξακολούθησε να έχει μεγάλη απήχηση στους νεώτερους, χάρη στη διαφήμιση και τη σταθερή υποστήριξη της «Πανελληνίου Αγοράς». Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας, το παιχνίδι αποτελούσε μία από τις πρώτες επιλογές στη λίστα δώρων των ποδοσφαιρόφιλων αγοριών και μία από τις πλέον δημοφιλείς ασχολίες.
Κάπου εκεί όμως ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για το παιχνίδι και τη μαζική του επιρροή. Από τη μία η απόφαση της «Πανελληνίου Αγοράς» να σταματήσει την προβολή και την οικονομική και διοικητική υποστήριξη του παιχνιδιού και από την άλλη η έλευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών οδήγησαν στην ταχύτατη μείωση του ενδιαφέροντος για τον πάλαι ποτέ βασιλιά των επιτραπέζιων παιχνιδιών. Η απότομη μείωση του ενδιαφέροντος και του αριθμού των συμμετοχών στις εγχώριες διοργανώσεις (Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδος) ήρθε σε απόλυτη αντίθεση με τις πολλές και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις που πέτυχαν την ίδια περίοδο οι Έλληνες παίκτες.
Η μικρή ομάδα των παλαιών παικτών που αποφάσισε να πάρει στα χέρια της την κατάσταση στην μετά-ΠΟS εποχή, κατέληξε πολύ γρήγορα να αναλώνεται σε ενδοσυλλογικές αντιπαραθέσεις με έπαθλο την απόλυτη κυριαρχία επί των αντιπάλων φατριών. Παρά την επιτυχημένη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Ελλάδα το 1997 και τις σημαντικές διεθνείς επιτυχίες σε ατομικό (Κουτής Δ. 1η θέση Ευρωπαϊκό Κύπελλο Παίδων 1996 & 1η θέση ΕΚ Νέων 1997, Μπέης 1η θέση Ευρωπαϊκό Κύπελλο Παίδων 1997 & 1999, Φωτόπουλος 2η θέση Ευρωπαϊκό Κύπελλο Βετεράνων 1997 & 2η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο Βετεράνων 1998) και ομαδικό επίπεδο (1η θέση Ευρωπαϊκό Κύπελλο Νέων 1997, 2η θέση Ευρωπαϊκό Κύπελλο 1997, 2η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο 1998, Falcons Athens 1η θέση Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 1998), η κατάσταση αυτή οδήγησε στην ανυποληψία και τη συρρίκνωση του ενδιαφέροντος για το Subbuteo σε τέτοιο βαθμό, ώστε στο Πρωτάθλημα της χρονιάς 1999-2000 πήραν μέρος μόνο 21 παίκτες, ενώ στο Κύπελλο της ίδιας χρονιάς συμμετείχαν μόλις 17 παίκτες…

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 2000 – ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Η τέταρτη δεκαετία για το Ελληνικό Subbuteo ξεκίνησε όσο άσχημα τελείωσε και η προηγούμενη. Ισχνή κεντρική οργάνωση, οικονομική υποστήριξη εκ των ενόντων, μικρή συμμετοχή παικτών, προσωπικές κόντρες. Σιγά-σιγά και με τη βοήθεια του Internet, που έδωσε την ευκαιρία στους αιώνιους νοσταλγούς του παιχνιδιού να αναζητήσουν και να βρουν ξανά την επαφή με το παιχνίδι, αρκετοί νέοι και παλαιοί παίκτες πύκνωσαν τις τάξεις του χειμαζόμενου χόμπυ, που ωριμάζοντας σε παγκόσμιο επίπεδο φιλοδοξεί πια να γίνει επίσημο άθλημα.
Μία ακόμη μεγάλη επιτυχία (2η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο 2005) προστέθηκε στην ιστορία του παιχνιδιού. Οι λίγοι φανατικοί φίλοι του παιχνιδιού στην Ελλάδα το βοήθησαν να επιβιώσει μέσα από όλες τις δυσκολίες. Το κρατούν ζωντανό ακόμη, ελπίζοντας σε μία νέα αρχή. Δυστυχώς, οι προσωπικές φιλοδοξίες των ίδιων αυτών ανθρώπων και η αδιαφορία ορισμένων άλλων για τους πολλούς, εμποδίζουν το Subbuteo να φτάσει εκεί που του αξίζει, ψηλά στις καρδιές των φίλων του και στους αριθμούς συμμετεχόντων στις διοργανώσεις του νεοσύστατου ΠΣΕΑΕΠ.
Όμως, για εμάς που ζήσαμε την ομορφιά και την ένταση του παιχνιδιού στα παιδικά μας χρόνια, η πίστη για μία νέα αρχή δεν κλονίζεται. Εμείς που έχουμε κλείσει τρεις δεκαετίες αφοσίωσης στο Ελληνικό Subbuteo, το οποίο είναι πάνω από όλα διασκέδαση και όχι φιλοδοξία και μέσο εκτόνωσης, θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε σαν παιχνίδι. Οι καλύτερες μέρες θα έρθουν, για εμάς τους παλιούς, αλλά και για τους νέους φίλους του Subbuteo στην Ελλάδα.

πηγή: site volos tsc